Drenaż ogrodu
Małe ogrody rzadko wymagają rozbudowanego drenowania, ale niekiedy jest to konieczne, szczególnie wówczas, gdy cały grunt lub jego część jest przez dłuższy okres podmokła. Być może teren jest po prostu nisko położony i choć latem będzie tam sucho, zimą, gdy poziom wód się podniesie, znów podmoknie. Wskazuje na to choćby jego naturalna roślinność; niewiele urośnie poza sitowiem i trawą.
Najczęstszą jednak przyczyną utrzymującej się w glebie wilgoci, zwłaszcza w nowym ogrodzie, jest glina wydobyta podczas budowy domu z wykopów i rozrzucona po całym terenie. Często glina, zamaskowana cienką pokrywą ziemi, tworzy nieprzepuszczalną warstwę, która uniemożliwia odpływ wody. Kiedy ją przebijemy, woda swobodnie odpłynie.
Jeśli masz wątpliwości, czy teren wymaga drenowania, wykop — na próbę — dół o szerokości i głębokości jednego metra. Uwidoczni się wówczas przekrój gleby i grubość wierzchniej oraz spodniej warstwy. Po deszczu będzie można zobaczyć, jak szybko woda odpływa. Może się też zdarzyć, że dół wypełni się wodą, mimo iż deszcz nie padał. Znaczy to, że dotarłeś do poziomu wód gruntowych.
Podłoże może być też po prostu gliniaste „z natury”, wówczas trzeba jego wierzchnią część usunąć i zastąpić żyzną ziemią. Gleba zawierająca glinę może także zbić się pod ciężarem pracujących na niej maszyn. Można taką glebę znacznie poprawić rozbijając grudy gliny.
Jeśli teren rzeczywiście wymaga osuszenia, należy zainstalować podziemny system rur ceramicznych lub z elastycznego plastiku. Ich układ zależy od warunków terenu; boczne odpływy prowadzą do głównej rury odpływowej biegnącej do sąsiedniego kanału lub układu odprowadzającego wody powierzchniowe z terenu domu. Nigdy nie należy łączyć układu drenującego ogród z kanalizacją domu.
Głębokość odpływów i ich wzajemna odległość zależy od konsystencji i składu gleby. Nadmierne odwadnianie terenu jest działaniem równie bezsensownym, jak próby uprawiania ogrodu na podmokłej ziemi. Powoduje to bowiem gwałtowne zubożenie gleby o znajdujące się w niej rozpuszczone składniki mineralne, którymi żywią się rośliny.
Drenaż potrzebny jest najczęściej tylko na niewielkim obszarze, na którym po deszczu gromadzi się woda. Niejednokrotnie wystarcza po prostu zwykła rura prowadząca do studni chłonnej. Jest to dół o średnicy jednego metra i przynajmniej metrowej głębokości, wypełniony gruzem. Spełnia on funkcję zbiornika gromadzącego odprowadzoną wodę, z którego wsiąka ona stopniowo w grunt. Powinien znajdować się poniżej miejsc, które obsadzimy roślinami, i w pewnej odległości od domu. Urządzenie takie może służyć około pięciu lat, lecz zależy to także od rodzaju gleby. Studnie chłonne mogą też być wykorzystywane do odprowadzania wody z podnóży pagórków.
Studnia chłonna. Dobrze usytuowana może całkowicie wystarczyć do odprowadzenia nadmiaru wody. Idealna studnia chłonna przechodzi przez wszystkie nieprzepuszczalne warstwy gleby.