Nawozy wapniowe.
Zadaniem nawozów wapniowych jest przede wszystkim nadanie glebie właściwego odczynu. Wśród roślin ozdobnych są takie, które wymagają ziemi kwaśnej (np. azalie i paprocie), większość jednak wymaga odczynu słabo kwaśnego lub nawet -— jak róże, goździki czy pierwiosnki — obojętnego.
Nawozy wapniowe przyczyniają się do tworzenia gruzełkowatej struktury gleby i powstania słodkiej próchnicy, co jest niezmiernie ważne dla utrzymania w glebie korzystnych warunków wzrostu i rozwoju roślin ozdobnych.
Dlatego też systematyczne, okresowe (co 2—3 lata) nawożenie nawozami wapniowymi należy uznać za zabieg niezbędny na prawie wszystkich rodzajach gleb. Związki wapnia są nie tylko pobierane przez rośliny ale są stale wymywane z gleby. Zasadniczo stosowanie dość małych dawek często daje lepsze wyniki niż stosowanie dużych dawek, ale rzadko. Wiedząc, jaki jest najlepszy odczyn gleby dla uprawianej rośliny, oraz znając aktualne pH gleby, należy wprowadzić do gleby odpowiednią ilość nawozu wapniowego. Trzeba zaznaczyć, że związki wapnia wprowadzone są do gleby nie tylko w postaci nawozów wapniowych, ale także — jako składnik uboczny — w takich nawozach, jak: saletra wapniowa, saletrzak (około 30—35% węglanu wapnia), azotniak (około 60% tlenku wapnia).
W nawozach wapniowych wapń występuje w postaci bądź tlenku wapnia, bądź też jako węglan wapnia. W obrocie znajdują się następujące nawozy:
1) wapno rolnicze palone zawierające 65, 75 i 85% tlenku wapnia,
2) miał wapienny odpadkowy zawierający 40 i 50% tlenku wapnia,
3) wapniak mielony rolniczy są to rozdrobnione skały wapienne zawierające 75—100% węglanu wapnia,
4) kreda nawozowa posodowa zawierająca 98% węglanu wapnia,
5) margiel rolniczy zawierający 20—80% węglanu wapnia oraz dużą domieszkę piasku lub gliny.
Nawozy zawierające tlenek wapnia daje się na gleby ciężkie, zwięzłe, wilgotne w ilości 8—15 q/ha. Nawozy węglanowe daje się na gleby lekkie, suchsze. Na 1 ha rozsiewa się 10—15 q wysokoprocentowych nawozów węglanowych. Dawka marglu rolniczego zależy od zawartości węglanu wapnia.
Wapnowanie najlepiej jest przeprowadzać jesienią, np. pod głęboką orkę przedzimową, lub wczesną wiosną (co najmniej na miesiąc przed siewem lub sadzeniem). Nawozów wapniowych nie można stosować jednocześnie z obornikiem i gnojówką, gdyż powoduje to straty azotu zawartego w tych nawozach organicznych.