Po naniesieniu podstawowego układu możesz rozpocząć zaznaczanie konkretnych miejsc o specjalnym przeznaczeniu, takich jak: taras do opalania, ogródek warzywny usytuowany w bezpośrednim sąsiedztwie domu, łatwo dostępne śmietniki, szklarnia, zbiornik wodny czy grządki krzewów owocowych. Wyznaczając te miejsca trzeba mieć na uwadze wygodę użytkowników, a także niezbędny rozkład dróg. Istotne jest również nasłonecznienie latem i zimą oraz uwzględnienie kierunków wiatrów. Należy się upewnić, czy nie zasłaniamy wyjątkowo ładnej perspektywy, albo odwrotnie, czy mamy dość miejsca na obsadzenia przesłaniające widok wyjątkowo brzydki.
Usytuowanie pewnych elementów będzie uzależnione od ogólnego układu ogrodu, a w dużej mierze od terenów utwardzonych. Jeśli nie zrobiłeś jakichś wstępnych założeń, rozwijaj układ zgodnie z wzorami, uwzględniając przy tym własne upodobania co do kształtów regularnych lub zakrzywionych. Pamiętaj jednak o kontrastowych efektach tworzonych przez różne wzory.
Często już sama powierzchnia, na której pracujesz, wskazuje na rodzaj układu, który należy zastosować. Do ogrodów zamkniętych, otoczonych ścianami pasuje wzór o prostych krawędziach, odbijający charakter otoczenia. Ten wzór można potem ozdobić odpowiednim obsadzeniem.
Stosowanie linii krzywych wymaga więcej miejsca. Zbyt dużo okręgów na kwadratowym planie powoduje powstanie zaułków, trudnych do zapełnienia. Powierzchnie służące określonym celom powinny mieć odpowiednie kształty. Chociaż można uprawiać warzywa także na okrągłej grządce, to jednak posadzone w prostych rzędach będą znacznie łatwiejsze do uprawy.
Wszystkie części ogrodu muszą sprawiać wrażenie dobrze wyważonej całości, bez pozostawionych zaniedbanych kątów. Ostateczny plan powinien być jasny i otwarty, łatwy do wypełnienia i funkcjonalny. Aby uzyskać taki przejrzysty plan, wytycz na siatce kwadraty, pamiętając o kątach prostych. Dopasuj okręgi, uwzględniając ich położenie względem siebie, w stosunku do domu oraz ogrodzenia. Możesz obrócić siatkę o 45 stopni i zaplanować linie ukośne względem domu oraz ogrodzenia albo podzielić kwadraty siatki na dwie, trzy lub cztery części, uzyskując w ten sposób pożądany kształt. Bez względu jednak na to, w jaki sposób manipulujemy siatką, jest ona zawsze podstawą do tworzenia planu.
W układzie nie powinny znaleźć się cienkie, wijące się linie. Otrzymany wzór powinien zachować swój charakter również po usunięciu siatki.